ความรักนั้นเป็นเรื่องมหัศจรรย์อย่างหนึ่งของมนุษย์ ใครที่ไม่เคยมีความรัก คงไม่รู้ว่าเพราะอะไร ความรักจึงทำให้ใครต่อใครบ้าใบ้ บ้าบอ กันมานักต่อนักแล้ว คนที่อ่อนต่อโลกมักถูกความรักทำร้ายในขณะที่คนเข้มแข็งและนิสัยเสีย มักใช้ความรักทำร้ายคนอื่น อย่างไม่คิดหวาดกลัวต่อเวรกรรม ถึงแม้จะไม่กลัวแต่ก็ใช่ว่าเวรกรรมจะไม่กล้าตามไปสนองเสียเมื่อไหร่
ชายหนุ่มใบหน้าคมเข้มคนนั้นกำลังเต้นเริงร่าอยู่กลางฟลอร์เต้นรำ ท่ามกลางสาวน้อยสาวใหญ่ที่ห้อมล้อมเขาอย่างทั่วหน้า หญิงสาวหลายคนที่พยายามเบียดเขา โนมเนื้ออวบอัดและอ่อนบางที่ต่างอยากเข้ามาในอ้อมกอดของเขา ชายหนุ่มรูปงามท่ามกลางสาวสวยยิ้มยั่ว เขาเคยชินเสียแล้วกับการที่จะมีหญิงสาวแสนสวยเข้ามาหาเขาและพร้อมที่จะทำให้เขาพออกพอใจ อย่างที่เขาต้องการ
“พีทขา ฮันนี่คิดถึงพีทที่สุดเลยค่ะ” หญิงสาวร่างสวยที่ดูสนิทชิดเชื้อกับเขาบอก สายตาของหล่อนที่จ้องมองเขาหยาดเยิ้ม
“ผมก็คิดถึงฮันนี่เหมือนกันครับ” ชายหนุ่มบอกเบาๆ อย่างหว่านเสน่ห์ โดยเขาไม่ทันได้สังเกตเลยว่าไม่ไกลกันนั้น มีชายหนุ่มคนหนึ่งจ้องมาทางเขาเยาะๆ ใกล้ๆ กันนั้น มีเด็กหนุ่มอีกคน นั่งมองเขาอย่างชิงชัง ความเกลียดที่มีในสายตานั้น หากมันแปรสภาพเป็นเปลวเพลิงได้ หนุ่มรูปงามคนนั้นคงไหม้เกรียมไปหมดแล้ว
“สิ่งที่คนอย่างมึงทำไว้ ไม่มีทางหนีพ้นแน่ ไม่มีทาง” เสียงของเด็กหนุ่มคนนั้นกล่าว ในขณะที่ชายหนุ่มที่นั่งข้างๆ เอื้อมมือมาตบไหล่เด็กหนุ่มเบาๆ
“อย่าห่วงเลย คนคนนี้จะได้รับผลอย่างที่ตัวเองควรได้รับ” ชายหนุ่มหน้าเข้มคนนั้นบอก สายตาที่มองมานั้นไม่ได้แค้น ทว่ามันวาวว่าอย่างน่ากลัวมากกว่า
หนุ่มที่กำลังถูกผู้ชายสองคนนั้นกล่าวถึง ไม่ได้มีท่าทีว่าจะทุกข์ร้อนใจเลยสักนิด เขายังคงเป็นเพลย์บอยหนุ่มมาดเท่ ที่ใครต่อใครคิดหลงรัก แต่ทว่าคนอย่างเขาไม่โง่มากพอที่จะเอาความรักมาเบียดบังความสุขของตนเองหรอก ความรักมันก็แค่สิ่งโง่ๆ ที่คนโง่ๆ รู้สึกกันก็เท่านั้น เขาไม่รู้สักนิดว่าความรักที่เขาหยามเหยียดกำลังจะถูกใช้เป็นเครื่องมือเล่นงานเขา หรืออีกนัยหนึ่งก็เขาเองที่กำลังจะโดนเวรกรรมที่ทำไว้ตามสนองในไม่ช้านี้
เสี่ยหนุ่มสุดหล่อเจ้าของธุรกิจเขม่นตามองแล้วมองเล่า เมื่อหญิงสาวคนหนึ่งปรากฏตัวขึ้นในสายตาของเขา หล่อนไม่ได้ดูสวยกว่าหญิงสาวที่อยู่เคียงข้างเขาเท่าไหร่นักหรอก ผู้หญิงสมัยนี้หากใครแต่งตัวแต่งหน้าก็สวยได้ไม่ยาก หากแต่ที่ชายหนุ่มไม่อาจละสายตาไปอยากไปจากหญิงสาวคนนี้ได้ เพราะดวงตาคมสวยของหล่อนไม่ได้มองมาที่เขาเลยต่างหาก ชายหนุ่มที่แทบจะเป็นศูนย์กลางของโลกนั้น ถึงกับรู้สึกเหมือนเสียความมั่นใจว่าหญิงสาวสวยคนนั้นมองเขาไม่ต่างอะไรจากธาตุอากาศ และยิ่งหล่อนแสดงว่าไม่สนเขานั่นก็ยิ่งทำให้เขาสนใจหล่อนมากขึ้น สายตาที่มองเลยเขาไป โดยไม่สนใจแม้แต่จะสบสายตาหรือยิ้มให้ มันยิ่งทำให้หล่อนดูโดดเด่นกว่ายิ่งสาวคนไหนในที่แห่งนี้
“น้องผู้หญิงคนนั้นใคร” ชายหนุ่มเอ่ยถามบริกรในผับของเขาเอง เขาก็ไม่ค่อยได้มาที่นี่เท่าไหร่นัก เพราะหน้าที่ของเขานั้นแสนง่ายคือไปเที่ยวที่อื่นๆ แล้วนำจุดดีของแต่ละที่มาผสมผสานจนกลายเป็นจุดเด่น จนเหล่านักท่องเที่ยวทั้งหลายกล่าวขวัญถึง
“แขกใหม่ครับ เคยมาไม่กี่ครั้ง” บริกรหนุ่มตอบ เขาจำได้แม่นยำ โดยเฉพาะคนสวยและคนคิดหนักๆ และคำตอบของบริการหนุ่มก็ทำให้เสี่ยหนุ่มหัวใจเต้นแรง
“สวัสดีครับ” ชายหนุ่มเดินเร่เข้าไปทักทายหญิงสาวคนนั้น แต่เสียงของบริการหนุ่มท้วงมาอีก
“ระวังหน่อยนะเสี่ย เมื่อวานเสียววาก็หน้าหงายมาแล้ว” คำเตือนน้ำเสมือนการราดน้ำมันบนกองความอยากไม่มีผิด ยิ่งห้าม ยิ่งเตือนเขายิ่งอยากทำ หากหล่อนต้านทานเสน่ห์ของเสี่ยวาได้ เขาเองก็สงสัยนะว่าเพลย์บอยตัวพ่ออย่างเขาจะทำลายกำแพงหัวใจของหล่อนได้ไหม
“สวัสดีค่ะ” หญิงสาวเอยยิ้มๆ
“ผมขออนุญาตร่วมโต๊ะสักคนได้ไหมครับ เห็นคุณมาคนเดียวไม่อยากให้เหงา” เขาบอกพร้อมยิ้มกรุ้มกริ่ม
“เชิญค่ะ แต่ความจริงแล้วฉันไม่ได้เหงานะคะ ฉันไปไหนมาไหนคนเดียวอย่างนี้จนชินแล้ว” หญิงสาวบอกอย่างไว้เชิง เครื่องดื่มกามิกาเซ่ในแก้วทรงสูงหรูหรายังกะเพื่อมเล็กน้อย เมื่อตอนที่หล่อนยกขึ้นจิบแล้วก็วางลง
“ผมพิชานันท์ครับ ไม่ทราบว่าคุณ”
“วารีค่ะ” หญิงสาวตอบ พร้อมยิ้มเก๋และนั่นยิ่งทำให้เสียหมุนแทบคลั่ง เพราะอะไรก็ตามที่ยังไม่ได้ครอบครองสำหรับเขานั้นมันหน้าเชิญชวนไปเสียหมด และสำหรับหญิงสาวคนนี้ก็เช่นกัน
“ไปทานข้าวต่อกับผมนะครับ” เสี่ยหนุ่มชวน พร้อมกับยิ้มในใจไม่มีใครเคยปฏิเสธเขา หากแต่ไม่ใช่ผู้หญิงคนนี้
“ไม่ไปค่ะ ไม่อยากไป” นอกจากจะปฏิเสธแล้ว ยังไม่มีถ้อยคำใดรักษาน้ำใจกันสักนิด
“ทำไม” เสี่ยพิชาถามงงๆ แต่สาวสวยยิ้มเย้ยๆ ก่อนจะบอกแบบไม่สนใจเลยว่า
“ไม่ว่าง ไม่อยากไป ไม่ชอบใส่ใจคนเจ้าชู้ค่ะ” วารีบอกก่อนวางเงินบนโต๊ะและเดินออกไปทันที
หากแต่คนอย่างเสี่ยพิชาเหมือนเป็นโรคจิต ยิ่งหนีเขายิ่งตาม ยิ่งออกห่างเขายิ่งเข้าใกล้ ดังนั้นแทนที่จะปล่อยวารีไปด้วยดี เขากลับตามเธอไปอีก หากแต่ไม่ว่าเขาจะพยายามเท่าไหร่หญิงสาวก็ยังไม่หันมามองเขาอยู่ดี จนเสียงหนุ่มชักกลุ้มกินไม่ได้ นอนไม่หลับ และที่สำคัญเขากลับยิ่งรักผู้หญิงคนนี้มากขึ้น แม้จะยังไม่ได้รับรักตอบกลับมาเลยก็ตาม จนในที่สุดเขาเองก็เป็นฝ่ายที่ทนไม่ไหว เขาร้องไห้และเจ็บปวดทุกวัน วันที่วารียิ่งเย็นชากับเขา รักมากจนกระทั่งทำบางสิ่งบางอย่างที่น่าสมเพชลงไป
“คุณจะทำอะไร” วารีผงะเมื่อเห็นว่าเขาเอาปืนจ่อที่หัวของเธอ
“คุณจะรักผมไหม” เสียงของพิชาบอกอย่างเอาจริงเอาจัง ทำไมเขาต้องเป็นแบบนี้ เขาบ้าไปแล้วแน่ๆ
“ไม่รัก” คำที่วารีตอบกลับมาทำให้เสี่ยพิชาแทบบ้า
“ทำไม ทำไม ทำไมผมไม่ดีตรงไหน” คราวนี้เขาไม่ยอมถอย เขาตะคอกถามพร้อมรวบตัวเธอไว้อย่างพร้อมจะยิง
“เพราะคุณเลว ไม่มีหัวใจ ไม่รู้จักความรักไง” วารีตอบสายตากร้าว
เธอไม่ใช่แค่คนธรรมดาที่บังเอิญผ่านเข้ามาจริงๆ หากแต่หน้าที่ของเธอคือทำให้พิชารักและหักอกเขาซะ แต่ทุกวันนี้พิชาทำให้เธอทำหน้าที่ไม่สะดวกนักทำท่าราวกับรักเธอเหลือเกิน ซึ่งอาจเป็นผู้หญิงอื่นคงยอมเขาไปแล้ว แต่นี่เป็นเธอ เธอที่เคยเสียน้องสาวไปเพราะความเจ้าชู้ของเขา และดังนั้นเมื่อรอให้เขาแพ้ภัยตัวเองไม่ไหว เธอเลยขอเป็นคนส่งกรรมเสียเอง โดยร่วมมือกับชายอีกสองคน
คนหนึ่งเป็นเด็กหนุ่มที่น้องสาวของเขาถูกทิ้งอย่างไม่มีคำว่าปราณี จนต้องไปทำแท้งและตกเลือดตาย ส่วนอีกคนเป็นเจ้าของบริษัทกำจัดแค้น บริษัทประหลาดที่รับแก้แค้นคนโดยเฉพาะ และเขาเป็นคนวางแผนนี้ ซึ่งว่ากันตามจริงวารีพอใจมาก เพราะตอนนี้คนที่เกลียดสุดขั้วหัวใจมาทำท่าจะเป็นจะตายตรงหน้าของเธอ เสียเพียงอย่างเดียวเท่านั้น เขาถือปืน
“ทำไมคุณว่าผมแบบนี้ ทั้งๆ ที่ผมรักคุณ รักแทบตายอยู่แล้ว” พิชาพูดในสิ่งที่ไม่คิดเลยว่าเขาจะพูดออกมาในชีวิตนี้
“น้องสาวฉันก็รักคุณแทบตายเหมือนกัน” คราวนี้วารีไม่ทนแล้ว เธอตัดสินใจบอกความจริงและเรื่องทุกเรื่องก็ควรจะจบเสียที เรื่องที่เวรควรระงับด้วยการไม่จองเวรนั้นเห็นจะจริง เพราะว่าถึงแม้เธอจะสะใจ แต่เธอก็ไม่ได้สุขใจเลย เธอควรจะเลิกให้ทุกอย่างเป็นแบบนี้เสียที
“น้องสาวเธอเหรอ” พิชาลดปืนลง เขาไม่เคยคิดเลยว่าความรักมันจะร้ายกาจปานนี้ เขาไม่เคยจริงจังกับใคร คำว่ารักพล่อยๆ ออกจากปากของเขาไม่สนใจว่าใครจะเป็นจะตาย เขารู้ข่าวคู่ขาเก่าๆ หลายคนฆ่าตัวตายและหลายคนต้องทำแท้ง แต่เขาไม่เคยคิดมาก จนกระทั่งวันนี้วันที่เขาต้องมาเจอด้วยตัวเองเขาจึงได้รู้ว่ามันทรมานแค่ไหน เขาพร้อมที่จะตายไปเพียงแค่ให้พ้นความทรมานแบบนี้
“คุณเป็นใครกันแน่” เขาถาม น้ำตาลูกผู้ชายไหลหยดเขาบ้าไปแล้ว
“ฉันเป็นพี่สาวของวีนา” หญิงสาวว่า
“ฉันมาเพื่อจะแก้แค้นคุณที่ทำให้น้องสาวฉันฆ่าตัวตาย ที่ทำให้ใครอีกหลายคนต้องเจ็บปวด ฉันอยากให้คุณเจ็บปวด และเท่านี้ฉันก็ได้ดังใจแล้ว” วารีบอกพร้อมหันหลังเดินจากไป
“ได้โปรด ผมจะกลับตัว จะทำทุกอย่างเพื่อคุณ อย่าไป” ชายหนุ่มว่าน้ำตาไหล ในขณะนี้หัวใจของเขาเหมือนพึ่งถูกฉีกออกจากกันแบบสดๆ ร้อนๆ เจ็บปวดทรมาน และนั่นไม่ทำให้หญิงสาวคนแรกและคนเดียวที่เขารักหันกลับมาเห็นใจ เธอยังคงเดินจากไปอย่างไม่ใยดี
เสียงปืนดังขึ้น 3 นัดซ้อน ก่อนความเงียบจะเข้ามาครอบงำ
ในวัดแห่งหนึ่งห่างไกลความเจริญ ภิกษุรูปหนึ่งกำลังเดินจงกรมอย่างสงบน่าเลื่อมใส ใครจะรู้ว่าอดีตของพระรูปนี้เคยเป็นเสือผู้หญิง เป็นคนเจ้าชู้ และถูกกรรมแห่งรักตามทัน จนกระทั่งทนไม่ไหวต้องออกบวชเพื่อขออโหสิกรรมแก่เจ้ากรรมนายเวรทั้งหลายที่เขาได้ล่วงเกินเอาไว้ ณ ตอนนี้ใจสงบลงแล้ว ก็ไม่ได้ดิ้นรนทนทุกข์เพราะพิษรักอีก แต่ท่านกลับทราบซึ้งในรสพระธรรมและตั้งใจจะทิ้งสมบัติทุกอย่างออกแสวงหาธรรมเพื่อชีวิต
ที่มาและการอ้างอิง
กฎแห่งกรรม โดย ทะเลหมอก
